Ajurweda jest tradycyjną indyjską nauką medyczną, która powstała ponad pięć tysięcy lat temu.
Ten najstarszy system medyczny nie tylko leczy chorych, ale także pomaga zdrowym, sugerując spersonalizowaną dietę, styl życia, tryb sezonowy, ćwiczenia, techniki oddychania i wiele prostych naturalnych środków. Ajurweda to holistyczny system uzdrawiania, który opisuje ludzi jako połączenie ciała, umysłu i duszy. Dziś wiedza ta stała się popularna na całym świecie, ponieważ jest uniwersalna, prosta, łatwa do przećwiczenia i skuteczna.
Wiedza ajurwedyjska opiera się na zasadzie naturalnej równowagi w ciele i harmonii z otoczeniem. Ludzie są postrzegani jako integralna część ich siedlisk – a nie jako odrębna istota od świata przyrody. Zatem osiągnięcie i utrzymanie równowagi w ciele i umyśle oraz w środowisku zewnętrznym jest ostatecznym celem Ajurwedy. Życie w zgodzie z naturą i zgodnie z naturalnymi zasadami zapewnia całkowite zdrowie fizyczne, spokój umysłu i duchowe samopoczucie.
Ajurweda nazywana bywa również matką medycyny – jako jeden z najstarszych systemów leczniczych, została w 1979 roku oficjalnie uznana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) za jedną z koncepcji zdrowia i terapii. Od stu lat wykładana jest na indyjskich uniwersytetach.
Ajurweda daje indywidualne, a nie generalne kryteria dla utrzymania zdrowia. Każda istota ludzka jest niepowtarzalna, dlatego dla lekarza ajurwedyjskiego opieka zdrowotna zawsze dotyczy osoby, a nie choroby.
Wśród ludzi zamieszkujących kraje zachodnie w ostatnich dziesięcioleciach coraz większą popularnością cieszą się starożytne systemy lecznicze wykorzystujące naturalne składniki, których metody są nadal szeroko stosowane na odległych od nas kontynentach. Wbrew powszechnemu przekonaniu przetrwanie tych systemów medycznych nie było uzasadnione przede wszystkim faktem, że w wielu miejscach ludność nie ma pieniędzy na zakup nowoczesnych, opracowanych na zachodzie leków, ale tysiącletnimi doświadczeniami potwierdzającymi mądrość, wielkie spostrzeżenia i wysoce wyrafinowaną wiedzę ludzi żyjących w starożytności. Na duże uznanie zasługuje niezwykła skuteczność ich metod i bliskość z naturą.
Ajurweda jest jednym z takich systemów medycznych, który w ostatnich dziesięcioleciach cieszy się coraz większym zainteresowaniem i uznaniem, przeżywa obecnie rozkwit, odrodzenie i ponowne odkrycie, nie tylko w swoim ojczystym kraju, ale także w innych częściach świata. Początek renesansu ajurwedy w Europie datuje się już na początek lat 90 XX wieku, lecz w ostatniej dekadzie pojawił się wielki wzrost zainteresowania wśród poszukujących, gdzie jest zdrowie w ludzkim ciele i skąd pochodzi choroba.
Dziś ajurweda jest jednym z trzech największych systemów medycznych na świecie (obok medycyny alopatycznej chińskiej i zachodniej). System medycyny holistycznej, czyli taki, który traktuje człowieka i inne istoty żywe jako dużą całość, małą część wszechświata, ale też kompletną jednostkę samą w sobie – mały mikrokosmos wewnątrz wielkiego makrokosmosu, które są w ciągłym oddziaływaniu, czyli, działanie jednego (lub spowodowane w nim zakłócenie) wpływa również na działanie drugiego. Holistyczne podejście ajurwedy obejmuje również fakt, że skupia się nie tylko na integralności i zdrowiu ciała, ale także na duszy i umyśle, ponieważ nieleczone problemy psychiczne mogą prędzej czy później spowodować chorobę również ciała fizycznego.
Chociaż ajurweda ma bardzo wyrafinowane metody leczenia i kontynuacji wielu różnych schorzeń, to przede wszystkim skupia się na zapobieganiu chorobom, czyli zachowaniu zdrowia – bo o wiele łatwiej i lepiej jest zapobiegać czemuś niż leczyć już ustalone (i być może przewlekły) problem. Ajurweda głosi, że powinniśmy stale zwracać uwagę na każdą część naszego ciała, nawet jeśli jest całkowicie zdrowa, ponieważ jest to jedyny sposób, aby na dłuższą metę zachować zdrowie i integralność niektórych naszych narządów i całego ciała.
Ajurweda kładzie duży nacisk na indywidualne cechy i różnice. Klasyfikuje ludzi na różne typy (ciała) w oparciu o ich cechy fizyczne i psychiczne, usposobienie emocjonalne i mentalność, a następnie opracowuje dla nich zindywidualizowane metody leczenia dotyczące stylu życia oraz porady żywieniowe. Zabiegi lub porady ajurwedyjskie zawsze poprzedzone są dłuższą rozmową i oceną stanu zdrowia, obejmującą wiele obszarów stylu życia jednostki, właśnie po to, by zabiegi były jak najbardziej zindywidualizowane. Nawet dzisiaj, przy wyborze lekarzy ajurwedyjskich, moralność i poświęcenie są podstawowymi kryteriami: tylko Ci, którzy wykorzystują starożytną wiedzę, aby pomóc swoim bliźnim, mogą zostać uznanym uzdrowicielem ajurwedy.
Znaczenie Ajurwedy
Jako starożytna nauka używany sanskryt może nie być Tobie znany. Ponieważ słowa te nie zawsze mają bezpośredni odpowiednik w języku angielskim, zaleca się zachowanie oryginalnych znaczeń.
Oryginalny termin AYURVEDA składa się z dwóch słów: Ayur i Veda.
Zrozumienie znaczenia obu jest ważne dla zrozumienia zasad Ajurwedy.
Ajurweda jest prawdziwa, niezmienna, ponadczasowa i wieczna – w przeciwieństwie do współczesnej medycyny, która ulega ciagłym przekształceniom, poddając się działaniu zmiennych wiatrów empirycznych badań.
(Pamiętaj jednak, że ajurweda nie jest statyczna, pozwala ona zaadaptować nowe informacje, jednocześnie nie odbiegając od swoich pierwotnych założeń).
Definicja Ayu
Angielska interpretacja Ayu to życie. W kontekście wedyjskim definicja życia jest szersza niż zwykła chronologiczna długość życia. Nie oznacza to wieku osoby – liczby lat życia na ziemi mierzonych od urodzenia do dnia dzisiejszego.
Ayu to znacznie więcej – to siła życiowa. To połączenie:
- ciała fizycznego
- umysłu
- zmysłów
- duszy
Te cztery składowe razem odpowiadają za utrzymanie życia w ciele. Jeśli jeden z powyższych czynników nie występuje, nie możemy powiedzieć, że istnieje życie. Wszystkie istoty na Ziemi mają ciało fizyczne, ale to, czy mają także umysł, zmysły i duszę, determinuje, czy żyją.
Wszyscy jesteśmy połączeniem ciała, umysłu, zmysłów i duszy. Możemy więc powiedzieć, że Ajurweda to wiedza o ludzkim systemie. Jest to instrukcja obsługi o ludziach. Ponieważ istoty ludzkie są takie same na całym świecie, Ajurweda dotyczy wszystkich ludzi i jest uniwersalna.
Definicja wedy
Weda jest sanskryckim słowem, które oznacza wiedzę lub naukę.
Chociaż wiedza wedyjska pochodzi z Indii, nie oznacza to, że ta informacja ma znaczenie tylko dla obywateli tego subkontynentu. Wiedza jest uniwersalnym zasobem ludzkości – nie jest własnością jednego regionu. Informacje wedyjskie mogą być wykorzystywane przez każdego, w dowolnym miejscu na świecie.
Dwa cele Ajurwedy
- Utrzymanie zdrowia tych, którzy są zdrowi.
Ten aspekt obejmuje określoną dietę i odżywianie, higienę, styl życia i techniki stabilizujące, ćwiczenia i techniki relaksujące umysł. Przestrzeganie tych wskazówek umożliwia zdrowej osobie utrzymanie zdrowia i wydłużenie życia. - Leczenie chorób u chorych.
Opisuje się tutaj różne choroby, ich przyczyny, diagnozę, środki zaradcze i terapie mające na celu uzdrowienie a przez to zapobieganie nawrotom choroby.
Chociaż oba te cele są ze sobą powiązane i same w sobie są kompleksowymi obszarami, głównym celem Ajurwedy jest od samego początku utrzymanie Twojego zdrowia. W ten sposób ciało i umysł pozostają czyste i stabilne, a choroby nie mają warunków do rozwoju.
Nauki systemu medycznego Ajurwedy zostały sformułowane, obejmując wszystkie obszary, wymiary i okresy ludzkiego życia i egzystencji, od wczesnego dzieciństwa do starości. Celem jego pomysłów i metod jest stworzenie dla wszystkich ludzi długiej i zdrowej drogi życia, która umożliwia rozwój duchowy, tworzenie i zachowanie harmonii z matką naturą, wszechświatem i nami samymi. W ten sposób Ajurweda to nie tylko system medyczny, ale kompletna filozofia życia, za pomocą której można stworzyć fizyczną, duchową, psychiczną i emocjonalną równowagę oraz zdrowie.
Początki ajurwedy owiane są aurą tajemnicy. Nikt nie wie na pewno, kiedy powstały pierwsze ajurwedyjskie teksty, nazwane szastrami, chociaż większość ekspertów wskazuje na rok tysięczny przed naszą erą. Wśród tych pierwszych dzieł możemy wyróżnić księgi takie jak Charaka Sambita, Susbruta Sambita oraz Bhabagvata Purana. Przedstawiały one ajurwedyjskie koncepcje w sutrach “naciach” wiedzy.
„Natura jest najlepszym lekarzem” – pisał w swoich tekstach Hipokrates i współcześnie warto zsynchronizować się z naturą – bo przecież jesteśmy naturą…
Bibliografia:
Marianne Teitelbaum – „Skuteczne uzdrawianie tarczycy zgodnie z ajurwedą”