Historia Ajurwedy

Źródło: „Ajurweda, jak dbać o siebie i być zdrowym” – autor dr Parthap Chauhan

Ludzkość osiągnęła wysoki bardzo wysoki poziom wiedzy technicznej, lecz nadal zmagamy się z podstawowymi aspektami ludzkiego życia. W Ajurwedzie już setki lat temu zawarto unikalną koncepcję, że człowiek jest całością złożoną z ciała, umysłu, zmysłów i duszy. Głębia tej filozofii pozwala wyjść poza ograniczenia i ma wiele do zaproponowania w dziedzinie współczesnej sztuki medycznej. Skorzystać z niej może każdy, kto dąży do poprawienia swojego zdrowia.

Większość wiedzy wedyjskiej została spisana w sanskrycie (języku starohinduskim). Ajurwedyjska mądrość rozprzestrzeniła się dzięki tekstom wedyjskim, które zostały przez uczonych usystematyzowane w formie kompilacji zwanych Samhita. Opracowania te zawierają informacje uporządkowane przez poszczególnych autorów w odrębne księgi Ajurwedy.

Do dziś zachowały się trzy główne starożytne Samhity:

• Caraka Samhita – zawierająca podstawowe pojęcia i zasady, wymieniająca choroby i leki ziołowe;
• Suśruta Samhita – o anatomii i chirurgii
• Astangahrdaya – będąca podsumowaniem prac Caraki i Suśruty i innych nauczycieli Ajurwedy

Teksty te i komentarze do nich są niezastąpionym źródłem wiedzy teoretycznej i praktycznej. Caraka Samhita jest uważana za jeden z najważniejszych tekstów. Została oparta na pracach wielu autorów i skomentowana przez Carakę między 1000 a 500 rokiem p.n.e. Do dzisiaj korzystają z niej studenci i praktykujący lekarze ajurwedyjscy. To, że teksty te nic nie straciły na aktualności i mogą być przewodnikiem dla następnych pokoleń, pokazuje niezwykły wgląd twórców tej wiedzy w naturę rzeczy.

Ajurweda obejmuje osiem działów:

• choroby wewnętrzne
• laryngologia
• chirurgia ogólna
• toksykologia
• psychiatria
• pediatria i położnictwo
• geriatria i długowieczność
• prokreacja

Ajurwedę uważa się za matkę  medycyny, a jej koncepcje stanowią podstawę medycyny chińskiej, arabskiej, greckiej. Wiele ajurwedyjskich sposobów leczenia przejęła zarówno współczesna medycyna zachodnia, jak i medycyny alternatywne – homeopatia, naturopatia czy aromaterapia. Wiedza medyczna zaprezentowana w każdym z działów Ajurwedy jest kompleksowym i bogatym źródłem mądrości aktualnym do dziś. Zawiera nie tylko informacje o dolegliwościach, chorobach, ich objawach, sposobach leczenia, remediach i właściwościach ziół, ale także inne aspekty: określa cechy dobrego lekarza, porusza kwestie etyki czy opieki nad pacjentem.

Mamy szczęście, że ten starożytny przekaz zachował się do dziś. Korzystamy z niego z nieustającym podziwem dla dawnych mędrców za niezwykły wgląd i zrozumienie funkcjonowania człowieka w relacji z otaczającym go światem.

Ponieważ ostatnio coraz więcej ludzi korzysta z naturalnych metod leczenia, nastąpiło ożywienie zainteresowania Ajurwedą, a także działaniem ziół i terapii, o których wspominają starożytne teksty. Przyczynia się do tego również świadomość ograniczeń medycyny konwencjonalnej. W nadchodzącym czasie  Ajurweda może odzyskać w dziedzinie zdrowia należne sobie ważne miejsce.